Mornington Peninsula Wine Tour

Hi!

‘The greatest reward and luxury of travel is to be able to experience everyday things as if for the first time.’

Het leek me wel een leuk idee om elk blog met een quote te beginnen. Gewoon een quote die gaat over reizen.

In mijn eerste blog was ik het helemaal vergeten, maar bij deze wil ik iedereen bedanken voor hun vriendelijke, leuke, grappige en vooral lieve woorden die ze in het boekje hebben geschreven op mijn afscheidsfeestje!

Woensdagavond ben ik wat gaan drinken met Ale in Mordialloc. Wij zijn naar een klein cafétje genaamd ‘Main Street Cafe’ gegaan en hier heb ik mijn eerste Chai Latte gehad. Het is een soort van kruidige thee maar ziet eruit als koffie. Het smaakt ook een beetje als melk met kaneel. Ook heb ik mijn eerste Australische woord geleerd: Macca’s. Ale vertelde me dat Australiërs niet McDonalds zeggen, maar Macca’s. Verder heb ik een Myki Card aangeschaft. Deze heb je nodig voor het openbaar vervoer. Het is eigenlijk precies hetzelfde als de OV-chipkaart.

Donderdag ’s morgens ben ik om 04.00 uur wakker geworden, maar gelukkig viel ik zo weer in slaap en heb ik nog geslapen tot 12.00 uur. Na een rustig ontbijt ben ik naar het strand van Mordialloc gelopen, ook wel de Beaumaris Bay genoemd. Ik ben van de ene kant van de baai naar de andere kant gelopen en heb er ruim 2 uur over gedaan. Ik vond het heerlijk om even lekker uit te waaien op het strand, het was redelijk warm en het uitzicht was schitterend! Tijdens het wandelen ben ik een kwal, dooie krab, vis, zeester en veel schelpen tegen gekomen. Toen ik weer richting huis ging, kwam er een ‘footy’ team trainen, ik weet alleen niet welk. ‘Footy’ is de afkorting van Australian Football, een van de populairste sporten hier in Australië. Voor diegene die niet weten wat footy is, footy is rugby maar dan op de Australische manier, dus zonder al die dikke bescherming. Het is AFL season en Stephen, Ale en Kidist hebben me uitgenodigd om zaterdag 23 august mee te gaan naar een wedstrijd! Ik heb geen idee wie er moeten spelen, maar natuurlijk ga ik mee! Ik heb er erg veel zin in!
Donderdagavond hebben we pizza’s gehaald en ik heb een echte Aussie pizza gehad. Deze pizza lijkt op een pizza Hawaii, alleen zonder de ananas en met ei. Hij was erg lekker! Bij ons heb je de ananas, ham, etc. op de pizza liggen, maar in Australië ligt er nog een extra laag tomatensaus en kaas overheen zodat de ingrediënten niet meer zichtbaar zijn. Zondagavond heb ik ook nog een Possum gezien. Possums zitten overdag in bomen en komen ’s avonds pas tevoorschijn. Ze zien eruit als schattige dieren, maar of ze dat ook echt zijn weet ik niet!

Vrijdag ’s morgens ben ik weer rond 04.00 uur wakker geworden, alleen deze keer heb ik wakker gelegen tot 06.00 uur. Zou ik dan toch een jetlag hebben? Om 06.00 ben ik weer in slaap gevallen tot 10.00 uur. Ik had mijn wekker gezet, omdat ik die dag naar het hostel zou gaan en toch nog wat dingen moest regelen. Ik heb eerst ontbeten en daarna mijn koffers ingepakt. Rond 13.00 uur ben ik met José Kidist gaan ophalen op school, daarna zijn we meteen doorgereden naar het shoppingcetrum Southfield (als ik het me goed herinner). Voor mijn European Health Insurance card moest ik naar een Medicare en die zou daar zitten. Eenmaal daar aangekomen, bleek dat de Medicare verhuist was. Gelukkig lag de nieuwe locatie op de weg naar huis, dus hoefde we niet helemaal om te rijden. Bij Medicare aangekomen legde ik uit dat ik een European Health Insurance Card had, maar dat ik voor mijn verblijf in Australië een ander pasje van Medicare moest hebben en dat ik die bij hun moest ophalen. De mevrouw achter de balie was net nieuw en wist eerst niet goed wat ze moest doen. Opeens zei ze dat ze mijn visum moest zien om mij een Medicare Card te kunnen geven en ook zou ik een Australisch bank account moeten hebben. Ik had mijn visum niet mee en ook had ik geen Australisch bank account. Wij weer naar huis om mijn visum te halen en om een Australisch bank account aan te maken. Toen weer terug naar Medicare en toen was het eindelijk geregeld. Mijn bankpas moet er binnen drie werkdagen zijn en mijn Medicare pasje binnen drie tot zes weken.
Rond 6 hebben Stephen en Kidist me afgezet op het station en ben ik met de metro/trein naar Melbourne gegaan. De rit duurde 42 minuten en Flinders Street was mijn eindstation. Flinderstreet Railway Station ligt aan de drukke straat Flinders Street. Dit is ook de straat waar mijn hostel aan ligt: United Backpackers. Het is een modern, schoon en goed hostel. Ik slaap op een 6 persoonskamer. Een van de meiden is Nathalie. Ze komt uit Engeland en blijft net zoals ik ook nog zeker zes weken in het hostel. Haar vriendin Sharon blijft ook voor langer in het hostel, alleen zei moet voor een week van kamer wisselen, omdat ze pas later een aantal weken heeft bijgeboekt. Deze kamer was toen niet meer beschikbaar. Gloria en Lucy zijn zaterdag vertrokken en Lynn ligt nog wel op de kamer. Ik weet niet precies wanneer zij gaat.
Ik heb eerst mijn koffer weggezet en rond negen uur ben ik nog even naar de supermarkt gegaan, want ik had nog niets van eten en in een hostel moet je daar zelf voor zorgen. De supermarkt Coles ligt hier om de hoek en is tot ’s avonds 01.00 uur geopend. Ik heb brood, jam, chocolade pasta, kaas, sinaasappelsap, thee, cup a soup, mueslirepen, appels, banaan en de beroemde Australische koekjes ‘Tim Tams’ gehaald. En ja Tim Tams zijn echt heel lekker! Ze smaken een beetje naar de Oreo koekjes die omhuld zijn met chocolade. Ik had nog geen avondeten gehad en om nog iets te koken had ik ook geen zin in. Er zit een Pie Store net naast het hostel, dus ik heb me daar een beef roll gehaald. Dit is een soort saucijzenbroodje alleen is het vlees drie keer zo dik. ’s Avonds heb ik nog wat gefacetimed met het thuisfront en daarna ben ik naar bed gegaan, want zaterdag zou de wekken weer vroeg gaan voor de Mornington Peninsula Wine Tour.

Zaterdag ging de wekker om 06.15 uur, want om 07,15 uur moest ik weer bij de Sint Paul’s Cathedral staan voor de tour. De Mornington Peninsula Wine Tour is een tour van Wildlife Tours en Tessa (de voormalige stagiaire) had me uitgenodigd om met haar mee te gaan. Toen ik bij het pick-up point aankwam werd ik vriendelijk ontmoet door Tess. Ze begon meteen voluit te praten over hoe leuk Wildlife is en stelde me meteen op mijn gemak. Ze stelde me voor aan Brad, de tourguide voor onze tour. Brad is een van de vele tourguides en een van de beste volgens Tess. We gingen met de Coffee Bus, de enige bus van Wildlife waarin koffie te verkrijgen is. Nadat de hele groep was opgehaald zijn we richting Mornington Peninsula vertrokken. Het was een leuke groep en de sfeer in de groep zat er goed in! Brad vertelde waar we allemaal heen zouden gaan en zette na zijn praat de zogenoemde ‘caffé music’ op. Dit waren oudere nummers die iedereen wel kende. Tess vertelde me ondertussen vanalles over Wildlife. Wie er werkte, hoe leuk iedereen wel niet was en wat voor een te gekke tijd ik er zou hebben! Ze zei wel dat het begin erg hectisch en lastig is, maar dat als je het eenmaal onder de knie hebt, dat het dan ook echt heel leuk is.
De eerste stop was Arthur’s Seat, een natuurpark bestaan uit een berg met een schitterend uitzicht. Boven op de berg was het uitzicht alleen iets minder. We keken richting het noorden, maar daar was het nog erg mistig, hierdoor konden we bijna niets zien. Onderweg naar beneden waren er nog verschillende uitkijkpunten die richting het zuid/westen keken. We stopten bij het eerste uitkijkpunt genaamd Murray Lookout. Het uitzicht was echt heel mooi en je kon precies zien hoelang de kuststrook was. ‘
Na Arthur’s Seat zijn we naar Main Ridge Dairy Farm gegaan. Dit is een geitenkaas boerderij. Hier kregen we wel tien verschillende soorten geitenkaas om te proeven. Na de eerste drie soorten geitenkaas hield ik het voor gezien. Ik ben absoluut geen fan van geitenkaas en de nasmaak vind ik echt verschrikkelijk.
Na Main Ridge Dairy zijn we naar Tgallant gereden. De eerste wijnproeverij en naar mijn mening met de beste wijnen. Ze hadden alle wijnsoorten, wit droog, wit zoet, rood droog, rood zoet, rosé, bubbels, echt alles. De lekkerste wijn was de Pink Moscato (ik weet niet meer precies hoe die heet). Een lichte roze wijn met bubbels. De mevrouw die de proeverij gaf legde ons uit hoe je kon zien of de wijn goed was, hoe oud die was en waar die vandaan kwam. Als eerste moest je de wijn ruiken en je glas scheef houden om te kijken of de wijn nog mooi helder was: zo kan je zien of de wijn nog goed is. als je de wijn schuin houd en je kijkt naar het stuk waar de wijn de glaswand raakt, kan je zien hoe oud de wijn is. Tussen de wijn en de glaswand zit een ‘luchtband’. Als deze luchtband groot is, heb je een oude wijn, is de band klein, dan heb je een jonge wijn. Ook kan je op een bepaalde manier zien waar de mijn vandaan komt, hoe weet ik alleen niet meer.
Na Tgallant zijn we naar Sunny Ridge Strawberry Farm gereden. Hier hebben we verschillende strawberry ciders en liqeuren geproefd. Ze verkochten hier van alles van aardbeien. Het meest opvallende waren wel de grootte van de aardbeien die ze verkochten.
Om weer even van de natuur te kunnen genieten, zijn we naar Flinders Beach gereden. Hier konden we even het strand op en weer genieten van het mooie uitzicht en deze keer ook van de echte sterke zeelucht die er hing.
Rond lunchtijd zijn we naar Mornington Peninsula Chocolate gereden. Hier kregen we eerst een kleine chocolade proeverij. We mochten drie soorten bonbons proberen en kregen allemaal drie mini stukjes chocola. Ondanks dat het zo’n kleine stukjes waren was de smaak er goed en sterk. De bonbons waren heerlijk! Na de proeverij brachten ze ons de lunch. In de bus hadden we onze lunchkeuze door kunnen geven en ik had gekozen voor een dun lang stokbrood met ham, tomaat en mozzarella met een latte. Weer was het heerlijk! Het desset was een chocolade brownie die ook erg goed smaakte. We kregen nog een half uurtje de tijd om even rond te kijken in het dorpje Flinders.
Na Mornington Peninsula Chocolate zijn we naar Pier 10 gereden voor nog een wijnproeverij. Ook hier kregen we weer lekkere wijnen, maar wel minder soorten en minder die ik lekker vond.
De laatste stop was Merricks General Wine Store. Ook hier kregen we een wijnproeverij. Ook hier konden we weer minder wijnen proeven als bij Tgallant en Pier 10 en hier waren er maar een paar wijnen die ik lekker vond. Wel krijg je hier een kaasplankje met vijgen, vijgenbrood, walnoten en gedroogde druiven.
Het was een erg gezellige tour en zeker een aanraden voor wijnproevers! Ik denk dat we vandaag wel 15 a 20 verschillende wijnen hebben geproefd en ongeveer 8 verschillende ciders en likeuren.
Weer terug bij het hostel wilde ik de foto’s meteen op Facebook zetten, maar ik kreeg de wifi maar niet aan de praat op mijn laptop. Ik heb aan het blog begonnen en heb ondertussen mijn avondeten gegeten. Dit was twee sneden brood met chocolade pasta en tomatensoep. Omdat je met zoveel man in een hostel zit, is het niet echt handig om te koken. Daarbij koken veel mensen in groepjes samen en alleen voor jezelf koken is ook niet echt handig. Inmiddels was mijn laptop leeg en ben ik weer naar mijn kamer gegaan. Daar heb ik mijn laptop aan de oplader gelegd en heb ik het blog afgemaakt. Nathalie was weer terug en zij nodigde me uit om met haar groepje wat te drinken onder in de keuken van het hostel. Ik heb eerst dit blog en de foto’s online gezet en daarna ben ik bij hun gaan zitten.

Dit is alweer een lang verhaal, maarja nu heb ik er ook de tijd voor! Maandag begint het werk, dus dan zal ik er niet meer zoveel tijd voor hebben. ;)
See you next time!

X Isabelle